سن
اگرچه سن بالا یک عامل خطر عمومی برای کمردرد است، بروز کمردرد حاد در بیماران زیر 18 سال یا بالای 50 سال نیاز به بررسی جدی دارد. بیماران جوان مبتلا به کمردرد حاد باید از نظر نقایص مادرزادی، اسپوندیلولیز یا شکستگی مهره بررسی شوند. در صورت وجود درد شبانه و کاهش وزن ارزیابی بدخیمی و بیماری های التهابی ضرورت دارد.
در لیست تشخیص افتراقی ها برای بیماران بالای 50 سال مبتلا به کمردرد حاد تومور، عفونت و بیماری های داخلی با درد ارجاعی مانند آنوریسم آئورت شکمی، پانکراتیت یا سنگ کلیه را باید در نظر گرفت.
بیماران مبتلا به پوکی استخوان در معرض خطر بالایی برای شکستگی کامپرسیو مهره‌های ستون فقرات هستند که می‌تواند با کمترین ضربه یا آسیب رخ دهد و باید در افراد سالمند به این نکته توجه شود.
مصرف داروی ضد انعقاد
لیست داروهای مصرفی بیماری که با کمردرد حاد مراجعه کرده است را بررسی کنید. فشردگی نخاع و ریشه های عصبی کمر می تواند ناشی از هماتوم اپیدورال باشد که در بیماران تحت درمان با ضد انعقاد خوراکی ممکن است اتفاق بیافتد. هر چند احتمال بروز هماتوم خودبخودی اپیدورال ناچیز است با این حال بیمارانی که از داروهای ضد انعقاد یا ضد پلاکت استفاده می کنند و مبتلایان به ترومبوفیلی در معرض خطر بیشتری هستند.
تب و لرز
هرگونه سابقه تب و لرز در بیمار مبتلا به کمردرد حاد اهمیت دارد. تب می تواند نشانه عفونت ستون فقرات باشد، همچنین تب و لرز در بیماران مبتلا به آبسه اپیدورال نخاعی شایع است.
بی اختیاری ادرار و مدفوع
سابقه احتباس ادرار و بی اختیاری مدفوع نیاز به بررسی فوری دارد زیرا اغلب با سندرم دم اسب یا گیرافتادگی ریشه عصبی همراه است. بیماران مبتلا به سندرم دم اسب، اغلب مبتلا به اختلال عملکرد جنسی و بی حسی نشمینگاه هستند و نیاز به اقدام درمانی عاجل دارند.
نقص ایمنی
کمردرد در بیماران دچار نقص ایمنی اغلب یک چالش تشخیصی برای پزشکان است. داروها و بیماری های زمینه ای که بر سیستم ایمنی تأثیر می گذارند باعث افزایش خطر علل پاتولوژیک می شوند. علاوه بر این علائمی مانند تب ممکن است در یک بیمار نقص ایمنی وجود نداشته باشد که به تشخیص بیماری کمک کند.
بیماران با سابقه سوء مصرف مواد تزریقی، اندوکاردیت، تحت همودیالیز یا نیاز به استفاده طولانی از ورید مرکزی یا محیطی در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به عفونت هستند. سایر شرایط مانند سوء مصرف الکل، سوء تغذیه، مصرف کورتیکواستروئید مزمن و دیابت می‌تواند حساسیت بیمار به عفونت ستون فقرات و شکستگی‌های فشاری مهره‌ها افزایش دهد.
سوئ مصرف مواد
بیماران با سابقه فعلی یا قبلی از سوء مصرف مواد تزریقی در معرض خطر بالای باکتریمی هستند. باکتریمی عود کننده ممکن است باعث کاشت هماتوژنی عفونت روی ستون فقرات و در نتیجه اسپوندیلودیسکیتیس و آبسه اپیدورال شود.
سابقه تروما و آسیب به کمر
کمر درد حاد به دنبال تروما چه خفیف و چه شدید نگران کننده است و نیاز به بررسی دارد. شکستگی مهره های ستون فقرات و به دنبال آن ممکن است تحت فشار قرار گرفتن نخاع و ریشه های عصبی با قطعات استخوانی یا دیسک بیرون زده اتفاق بیافتد.
سابقه سرطان
بیماران را به طور کامل از نظر سابقه شخصی سرطان و همچنین خطر ابتلا به سرطان از جمله سابقه خانوادگی غربالگری کنید. اگرچه بسیاری از سرطان‌ها با متاستازها مرتبط هستند، اما فشار بر ناحیه اپی دورال و نخاع با سرطان‌های پروستات، سینه و ریه بیشتر مرتبط است.
کمردرد بیماران مبتلا به سرطان معمولا پیشرونده است و ممکن است با مانور والسالوا بدتر شود. همچنین در کمردرد موضعی که اغلب از درگیری بافت اطراف یا پریوستوم آسیب‌دیده ناشی میشود ممکن است در معاینه نقاط تندرنس در لمس ستون فقرات داشته باشند. کاهش وزن غیرقابل توضیح معمولاً با بدخیمی مرتبط است. همچنین، وجود درد شبانه یا درد هنگام استراحت ممکن است با سرطان همراه باشد و باید بررسی شود.
سابقه جراحی یا پروسیجر اخیر ستون فقرات
اگرچه کمردرد ممکن است در بیمارانی که اخیراً جراحی یا تزریق ستون فقرات انجام داده اند به صورت حاد ظاهر نشود، تغییرات در شدت و توزیع آن یا اضافه شدن علائم جدید یا بدتر شدن علائم فعلی باید پزشکان را از احتمال عفونت یا هماتوم ستون فقرات آگاه کند. گرفتن آب نخاع کمری ممکن است خطر ابتلا به هماتوم یا عفونت اپیدورال را افزایش دهد.
در صورت وجود این شرایط و علایم به همراه کمردرد حاد حتما به پزشک مراجعه کنید.
