در مقايسه با ساير ورزش های هوازی، دوچرخه سواري يک فعاليت نسبتاً زانو دوست است كه مي تواند به بهبود تحرک و ثبات مفصل زانو كمك كند. دوچرخه سواری اغلب به عنوان یک تمرین توانبخشی پس از آسیب دیدگی، جراحی و یا آرتروز زانو کاربرد دارد. دوچرخه ثابت به علت ویژگی های زیر به عنوان ابزاری مناسب برای توانبخشی زانو به کار میرود:
- در این حالت وزن گذاری روی زانو به حداقل میرسد و فشار کمی به زانو وارد میشود (مثلا در افراد چاق)
- از آنجا که دوچرخه ثابت است و حرکت رو به جلو ندارد، برای کسانی که مشکل تعادلی دارند یا در مرحله توانبخشی بعد از آسیب زانو هستند مناسبتر است.
- به علت قابلیت تنظیم مقاومت پدال میتوانید با کنترل استرس وارد بر زانو به تقویت عضلات اطراف آن بپردازید.
- حرکت سیکلی پدال زدن باعث تغذیه غضروف مفصلی میشود.
اما چند توصیه برای کاهش آسیب زانو حین استفاده از دوچرخه ثابت:
توجه نمایید کسانی که مشکل زانو دارند باید قبل از استفاده از دوچرخه ثابت حتما با پزشکشان مشورت کنند.
- تنظیم صحیح فاصله عرضی و ارتفاع زین
- حرکات کششی ساق و ران را در برنامه نرمشی روزانه قرار دهید.
- قبل از شروع دوچرخه ثابت گرم کردن فراموش نشود و با سرعت آهسته و مقاومت پایین شروع کنید.
- ابتدا دوچرخه ثابت را با بازه زمانی 5 تا 10 دقیقه شروع کنید و به تدریج زمان را افزایش دهید.
- بهتر است اگر میخواهید 30 دقیقه رکاب بزنید به دو بازه 15 دقیقه یا سه بازه 10 دقیقه ای تقسیم کنید.
- هر موقع که احساس درد و فشار در زانو داشتید فعالیتتان را قطع کنید.
