دیابت شیرین یک اختلال متابولیک است که خطر عوارض در اندام های متعدد مانند قلب، کلیه ها و چشم ها و همچنین استخوان، غضروف و اعصاب را در پی دارد. چندین بیماری رایج کمردرد که با دیابت مرتبط هستند عبارتند از:
دژنراسیون دیسک کمر
بیش از 10 سال زندگی با دیابت، افراد را در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به دژنراسیون دردناک دیسک کمری قرار می دهد. تحت کنترل نگه داشتن دیابت برای جلوگیری یا به تاخیر انداختن فرآیند دجنراسیون دیسک کمر بسیار مهم است.
تنگی کانال نخاعی
دیابت ممکن است با ایجاد تنگی نخاعی به ویژه در ناحیه کمری ستون فقرات همراه باشد. طبق یک مطالعه، تا 25 درصد از بیماران مبتلا به تنگی کانال نخاعی به دیابت و/یا فشار خون بالا مبتلا بودند. مطالعه دیگری نشان داد که این ارتباط ممکن است در زنان قویتر باشد. حدود 36 درصد از زنان مبتلا به تنگی کانال نخاعی به دیابت مبتلا بودند.
استئومیلیت مهره ای
استئومیلیت مهره ای معمولاً در اثر یک عفونت باکتریایی ایجاد می شود که می تواند از استخوان مهره شروع شده و به دیسک ستون فقرات گسترش یابد. دیابت استعداد ابتلا به عفونت و استئومیلیت مهره را افزایش می دهد. برای مثال، زخم عفونی در پای یک بیمار دیابتی ممکن است با کمردرد و تب همراه باشد. چنین علائمی ممکن است مربوط به استئومیلیت مهره ای باشد.
آبسه اپیدورال نخاعی
از آنجایی که دیابت خطر عفونت را افزایش می دهد، خطر آبسه اپیدورال را نیز افزایش می دهد. عوامل مرتبط با دیابت مانند چاقی و فشار خون نیز احتمال عفونت را افزایش می دهند.
شکستگی مهره (شکستگی پوکی استخوان)
دیابت ممکن است میزان مواد معدنی موجود در استخوان ها را تغییر دهد، استخوان ها را شکننده تر کرده و خطر شکستگی را افزایش می دهد. با اینکه دیابت کنترل شده خطر کمتری برای شکستگی ناشی از پوکی استخوان به همراه دارد اما بعضی از داروهای کاهنده قند خون مانند انسولین، سولفونیل اوره، یا تیازولیدین دیون ها با کاهش کیفیت و استحکام استخوان ها مرتبط هستند. خطر شکستگی فرد با استفاده از ابزارهای تشخیصی ارزیابی می شود و پزشک می تواند تعیین کند که آیا باید از مصرف این داروها اجتناب شود یا خیر
درد نوروپاتیک
دردی که از اعصاب آسیب دیده منشأ می گیرد و علت آن میتواند ناشی از ضربه، عفونت، دیابت و ... باشد. نوروپاتی محیطی دیابتی در اعصاب محیطی، بیشتر در دست ها و پاها رخ می دهد. تقریباً نیمی از افراد مبتلا به دیابت نوروپاتی را تجربه میکنند، در حالی که درد نوروپاتیک بیش از ده درصد از جمعیت عمومی را تحت تأثیر قرار میدهد. کنترل دقیق سطح قند خون درمان اولیه برای نوروپاتی محیطی دیابتی است.