کمر درد مداوم یا تازه ایجاد شده پس از بارداری که به عنوان کمردرد پس از زایمان نیز شناخته می شود، معمولاً 6 ماه طول می کشد اما ممکن است تا یک دهه نیز ادامه یابد. کمردرد پس از زایمان بیشتر در حین انجام فعالیت مانند راه رفتن، بلند کردن، خم شدن و یا بغل کردن نوزاد رخ می دهد و ممکن است با استراحت، ورزش و درمان های خانگی تسکین یابد.
علل کمردرد پس از زایمان
اکثریت قریب به اتفاق زنانی که کمردرد پس از زایمان را تجربه می‌کنند، به دلیل تغییرات مرتبط با بارداری در سیستم اسکلتی عضلانی دچار علایم میشود. در برخی موارد زنان ممکن است در حین زایمان دچار آسیب کمر، لگن و یا بافت نرم ناحیه زایمان شوند و باعث درد و ناراحتی شود. نوع زایمان - واژینال، ابزاری یا سزارین نیز ممکن است در کمردرد پس از زایمان نقش داشته باشد.
از دست دادن تون عضلانی و بی ثباتی مفاصل
اثرات بارداری بر عضلات و مفاصل متفاوت است. افزایش سطح هورمون های ریلکسین، استروژن و پروژسترون باعث شل شدن قابل توجه مفاصل در دوران بارداری می شود. پس از زایمان، سطح این هورمون ها به میزان قابل توجهی کاهش می یابد و باعث می شود مفاصل به حالت قبل از بارداری برگردند. به طور متوسط 6 تا 8 هفته طول می کشد تا مفاصل و بافت های اطراف آن تثبیت شوند و وزن را به طور موثر تحمل کنند. کاهش ناگهانی سطح هورمون ممکن است باعث اثرات زیر شود:
احساس خستگی عمومی
عدم تحمل فعالیت
درد در ناحیه کمر و لگن
کمردرد هنگام راه رفتن یا ورزش
جداشدگی عضلات شکم
رحم در دوران بارداری برای سازگاری با جنین در حال رشد بزرگ می شود. این تغییر باعث می شود که عضلات دیواره شکم به میزان قابل توجهی کشیده شوند. این کشش منجر به از دست دادن تون عضلانی در ناحیه شکم با جدا شدن عضلات شکم شود. زنانی که قبل از بارداری تون عضلات شکمی ضعیفی دارند در معرض خطر بیشتری برای دیاستاز عضله راست شکمی هستند. دیاستاز رکتی ممکن است باعث تشدید درد کمر و لگن شود. اگر عضلات کف لگن نیز ضعیف باشند، ممکن است بی اختیاری ادرار و اختلال در عملکرد عضلات لگن نیز رخ دهد.
درد کمربند لگنی
تغییرات لگنی در دوران بارداری شروع میشود و در حالی که این تغییرات در برخی از زنان بدون هیچ نشانه ای برطرف میشود، برخی دیگر به دلیل ایجاد علایم پایدار مزمن شود که ممکن است چند ماه تا سال طول بکشد.
کبودی، شکستگی یا دررفتگی دنبالچه
درد دنبالچه ممکن است به دلیل بزرگ بودن نوزاد، اضافه وزن بیش از حد در دوران بارداری، زایمان با ابزار و یا زایمان طبیعی سخت در زنان دیده شود. دنبالچه پایین ترین قسمت ستون فقرات را تشکیل می دهد و این بخش ممکن است در طول زایمان فراتر از دامنه حرکتی طبیعی خود به عقب برگردد. در حالی که این وضعیت خود محدود شونده است و در عرض چند هفته یا چند ماه برطرف می شود اما می تواند باعث درد شدید در انتهای ستون فقرات می شود و فعالیت هایی مانند بلند شدن از روی صندلی یا تخت را دردناک می کند.
شکستگی استرس ساکرال
مانند ترومای دنبالچه، مهره های جوش خورده ستون فقرات خاجی در ناحیه لگن ممکن است در طول زایمان دچار شکستگی استرس شوند. علاوه بر عوامل خطرزای درد دنبالچه که در بالا ذکر شد، ممکن است به دلیل افزایش انحنای کمر، استفاده از عوامل رقیق کننده خون، مانند هپارین، یا پوکی استخوان بارداری، شکستگی استرس ساکرال نیز رخ دهد. شکستگی های استرسی ساکرال باعث درد شدید در ناحیه پشت لگن می شود و تحمل وزن در این ناحیه را دردناک می کند. برای مثال، نشستن ممکن است به طور قابل توجهی ناراحت کننده باشد.
