سندرم گیر افتادگی شانه

سندرم گیرافتادگی شانه چیست؟
گیرافتادگی شانه یکی از علل شایع درد شانه است. همچنین به عنوان سندرم گیر افتادگی شانه شناگر شناخته می شود، زیرا در شناگران رایج است. گیر افتادگی شانه در سایر ورزشکارانی که زیاد از شانه های خود استفاده می کنند، مانند بازیکنان بیسبال یا سافت بال نیز رایج است.
روتاتور کاف به گروهی از ماهیچه ها و تاندون های شانه گفته میشود که استخوان بازو را به شانه متصل می کنند. آنها به شما کمک می کنند بازوی خود را بلند کرده و بچرخانید. هنگامی که بازوی خود را بلند می کنید، فضای (بورسا) بین روتاتور کاف و آکرومیون باریک می شود که باعث افزایش فشار به تاندون ها می شود. این افزایش فشار منجر به تحریک و التهاب روتاتور کاف شده و در نهایت روتاتور کاف زیر استخوان آکرومیون دچار سایش میشود.

علائم گیر افتادگی شانه چیست؟
علامت اصلی گیرافتادگی شانه، درد ناگهانی شانه هنگام بلند کردن دست به بالای سر یا به عقب بردن دست می باشد. علائم دیگر عبارتند از:
درد جزئی اما دائمی در بازوی شما
دردی که از جلوی شانه تا بازو انتشار دارد.
دردی که هنگام  شب بدتر می شود.
ضعف شانه یا بازو

چه چیزی باعث گیر افتادگی شانه می شود؟
بسیاری از موارد گیرافتادگی شانه به دلیل استفاده بیش از حد ایجاد می شود. استفاده مکرر از شانه می تواند تاندون های شانه شما را متورم کند و باعث شود که آنها زیر آکرومیون گیر کنند.

چه کسی در خطر ابتلا به گیر افتادگی شانه هستند؟

-انجام ورزش‌هایی که نیاز به استفاده از شانه‌ها برای حرکت بالای سر یا حرکات پر فشار دارند، بزرگترین عامل خطر برای ایجاد گیرافتادگی شانه است. فعالیت های رایجی که می تواند باعث این امر شود عبارتند از:

شنا کردن
تنیس
بیسبال
-مشاغلی که نیاز به بلند کردن اجسام سنگین یا حرکت مکرر بازو دارند نیز خطر ابتلا را افزایش می دهند. این شامل:
کار ساخت و ساز
جا به جایی بار
رنگ آمیزی
-سن بالا و آسیب های قبلی شانه، مانند دررفتگی، نیز از عوامل خطر گیرافتادگی شانه هستند.
-برخی از افراد همچنین دارای آکرومیون شکل غیرعادی هستند که خطر ابتلا را افزایش می دهد.

گیر افتادگی شانه چگونه تشخیص داده می شود؟
پزشک شما ممکن است با پرسیدن سوالاتی در مورد آسیب های قبلی و همچنین عادات ورزشی شما شروع کند. در مرحله بعد، ممکن است از شما بخواهند که یک سری حرکات را با استفاده از شانه خود انجام دهید، در حالی که حرکت غیرعادی یا تشدید درد  را بررسی می کنند.
در برخی موارد، ممکن است برای رد کردن آرتریت یا بررسی تغییرات استخوانی، مانند خار، که می‌تواند به گیرافتادگی منجر شود، نیاز به عکس‌برداری با اشعه ایکس داشته باشید. اگر پزشک شما فکر می کند که شما آسیب روتاتور کاف جدی  دارید یا برای تشخیص بهتر ممکن است از  MRI برای مشاهده بهتر شانه شما استفاده کند.

گیر افتادگی شانه چگونه درمان می شود؟
بسته به شدت درگیری، روش های مختلفی از درمان برای گیر کردن شانه وجود دارد.

مراقبت در منزل
استراحت برای درمان گیرافتادگی شانه بسیار مهم است. از ورزش های شدید یا هر حرکتی که درد را بدتر می کند خودداری کنید. اگر ورزشکار هستید این امر به ویژه مهم است که هم از حرکت بیش از حد شانه پرهیز کنید و هم از استفاده از اسلینگ برای بی حرکت کردن کامل بازو خودداری کنید که می تواند منجر به ضعف و سفتی بیشتر در شانه شما شود.
سعی کنید یک کیسه یخ را به مدت 10 تا 15 دقیقه هر بار و چند بار در روز روی شانه خود قرار دهید تا درد و تورم شما کاهش یابد.

فیزیوتراپی
گیرافتادگی شانه معمولاً به درمان طب فیزیکی که از تمرینات ملایم برای بازسازی قدرت و دامنه حرکتی استفاده می کند، به خوبی پاسخ می دهد. جلسات درمانی شما بر روی عضلات شانه، بازو و سینه تمرکز خواهد داشت که می تواند به بهبود عملکرد روتاتور کاف شما کمک کند. اگر ورزشکار هستید یا در رشته ای کار می کنید که نیاز به استفاده مکرر از شانه شما وجود دارد، متخصص طب فیزیکی می تواند تکنیک های مناسبی را برای کاهش احتمال عود به شما آموزش دهد و یا تمریناتی را برای شما تجویز کند که می توانید در خانه انجام دهید تا سریعتر بهبود پیدا کنید.

دارو
مصرف داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی، مانند دیکلوفناک می تواند به کاهش تورم و درد شانه کمک کند. اگر این داروها، همراه با یخ و استراحت، درد شما را کاهش ندادند، ممکن است پزشک برای کاهش تورم و درد، تزریق استروئید را تجویز کند.

عمل جراحي
اگر درمان‌های معمول جواب نمی‌دهند، ممکن است به جراحی نیاز داشته باشید تا فضای اطراف روتاتور کاف باز شود تا آزادانه بدون گیر کردن زیر استخوان حرکت داشته باشد. جراحی معمولاً به روش آرتروسکوپی کم تهاجمی قابل انجام است، اگرچه موارد شدیدتر ممکن است به جراحی باز سنتی نیاز داشته باشند. در موارد نادر و پیشرفته گیر افتادگی شانه، روتاتور کاف شما ممکن است پاره شود. اگر این اتفاق بیفتد، احتمالاً برای ترمیم پارگی به جراحی نیاز خواهید داشت. پس از جراحی شانه، ممکن است لازم باشد برای مدت کوتاهی از اسلینگ بازو استفاده کنید. جراح ارتوپد تعیین می کند که چه زمانی می توانید حرکات شانه را شروع کنید.

زمان بهبودی
گیرافتادگی شانه معمولاً حدود سه تا شش ماه طول می کشد تا به طور کامل بهبود یابد. بهبود موارد شدیدتر ممکن است تا یک سال طول بکشد. با این حال، معمولاً می توانید در عرض دو تا چهار هفته به فعالیت های عادی خود بازگردید. مطمئن شوید که در انجام فعالیت های زیاده روی نمی کنید زیرا می تواند زمان بهبودی شما را افزایش دهد یا منجر به آسیب های دیگر شود.

بایدها و نبایدها را تمرین کنید
در طول دوران نقاهت پس از گیرافتادگی شانه، باید از هر گونه فعالیتی که شامل پرتاب می‌شود، به خصوص در حالی که بازوهایتان کشیده می‌شود، مانند تنیس، بیسبال و سافت بال اجتناب کنید. همچنین باید از انواع خاصی از وزنه برداری، مانند پرس های بالای سر یا کشیدن به پایین اجتناب کنید. اگر شناگر هستید، باید مدتی از تمرین استراحت کنید تا روند بهبودی شما پیشرفت کند.

در حالی که استراحت دادن به شانه مهم است، می‌توانید برای تقویت روتاتور کاف و کشش ماهیچه‌های بازو، شانه و سینه‌تان، ورزش‌های سبک انجام دهید. اگر هر یک از این تمرینات باعث ایجاد درد شد، انجام آنها را متوقف کنید یا سعی کنید آنها را برای مدت زمان کوتاهتری نگه دارید.

زندگی با گیرافتادگی شانه
در حالی که گیرافتادگی شانه می تواند دردناک باشد و فعالیت های روزانه شما را تحت تاثیر قرار دهد، اکثر افراد در عرض چند ماه بهبودی کامل پیدا می کنند. در بسیاری از موارد، شما فقط به استراحت و فیزیوتراپی نیاز دارید. در صورت عدم پاسخ ممکن است به جراحی نیاز داشته باشید که می تواند چند ماه به زمان بهبودی شما اضافه کند.