جوش خوردن استخوان با تکنولوژی های نوین درمانی
جوش خوردن یک استخوان شکسته ممکن است بین ۴ هفته یا تا ۶ ماه طول بکشد. هنگامی که یک استخوان شکسته جوش نمیخورد و یا احتمال کمی وجود دارد که بدون جراحی ترمیم شود، این حالت به عنوان جوش نخوردن استخوان در نظر گرفته می شود. از مهمترین دلایل عدم جوش خوردگی استخوان می توان به عدم خونرسانی کافی به محل آسیب دیده، عفونت، شدت آسیب اولیه و بیماری های زمینه ای که روند بهبودی را کند می کنند، اشاره کرد.
درمانها و روشهای نوظهور برای تسریع جوش خوردن استخوان در خط مقدم تحقیقات و نوآوریهای پزشکی قرار دارند. در اینجا دکتر ارغوان مختاریان متخصص طب فیزیکی و توانبخشی برخی از این پیشرفتهای درمانی و تکنولوژی های نوین در حوزه جوش خوردن استخوان را بررسی کرده است.
درمان با سلولهای بنیادی
درمان با سلولهای بنیادی شامل استفاده از سلولهای بنیادی مزانشیمی (MSCs) برای بهبود بازسازی و جوش خوردن استخوان است. سلول های مزانشیمی میتوانند به سلولهای استخوانی (استئوبلاستها) تمایز پیدا کنند و در موارد شکستگیهای شدید به بهبود جوش خوردن استخوان کمک کنند. این سلولها میتوانند از مغز استخوان، بافت چربی یا خون بند ناف بیمار برداشت شده و به محل شکستگی تزریق شوند. این سلولها میتوانند به طور مستقیم به محل شکستگی تزریق شوند یا برای تولید بافت استخوانی در آزمایشگاه استفاده شوند و سپس به بدن بیمار پیوند زده شوند. به روش استخراج سلول بنیادی از بافت چربی اگزوزوم درمانی گفته میشود که در تسریع روند جوش خوردن استخوان موثر است.
پلاسمای غنی از پلاکت (PRP)
درمان PRP شامل تزریق محلول غلیظی از پلاکتهای خود بیمار به محل شکستگی است. پلاکتها حاوی فاکتورهای رشد هستند که میتوانند بهبود استخوان و بازسازی بافت را تحریک کنند. PRP میتواند با درمانهای دیگر بر روی داربستها زیست تخمیر ترکیب شود تا اثربخشی آن را در جوش خوردن استخوان تقویت کند.
ژن درمانی
این روش شامل انتقال ژنهای کدکننده برای فاکتورهای استئوژنیک (استخوان ساز) به طور مستقیم به سلولهای محل آسیب و شکستگی است. ژن درمانی میتواند رشد استخوان را با استفاده از ناقلهای ویروسی برای تحویل ژنهای کد کننده فاکتورهای رشد مانند پروتئینهای مورفوژنتیک استخوانی (BMPs) تحریک کرده و فرآیند جوش خوردن استخوان را تسریع کند. ژن درمانی در حال حاضر در مرحله تحقیقاتی قرار دارد.
چاپ سه بعدی بیولوژیکی
به کمک تکنولوژی چاپ سه بعدی بیولوژیکی میتوان داربستهای اختصاصی تولید کرد که در محل شکستگی کاشته میشوند و به بهبود جوش خوردن استخوان کمک میکند. این داربستها میتوانند با شکل و اندازه دقیق نقص استخوانی ساخته شوند و با سلولها و فاکتورهای رشد بارگذاری شوند تا بازسازی و ترمیم استخوان را تسریع کنند. استفاده از مواد زیستتخریبپذیر در این داربست ها باعث میشود که به مرور با جوش خوردن و تشکیل استخوان جدید داربست به تدریج جذب شود و نیاز به جراحی برای خارج کردن آن نباشد.
درمان اکسیژن هایپرباریک (HBOT)
اکسیژن هایپرباریک شامل تنفس اکسیژن خالص در یک اتاقک مخصوص است. این درمان غلظت اکسیژن در خون را افزایش میدهد که میتواند فرآیند ترمیم را با بهبود اکسیژناسیون بافت، کاهش التهاب و تحریک تولید فاکتورهای رشد بهبود بخشد و در نتیجه جوش خوردن استخوان را تسریع کند.
درمان با شاک ویو (ESWT):
این روش غیرتهاجمی از امواج مکانیکی برای تحریک استخوان سازی استفاده میکند. ESWT بهخصوص برای شکستگیهایی که جوش خوردن استخوان با تاخیر همراه است کمک کننده است.
اولتراسوند پالسی با شدت کم (LIPUS):
این روش از امواج اولتراسوند برای تحریک فعالیت سلولی و تسریع بهبودی استخوان استفاده میکند. LIPUS روشی غیرتهاجمی است که اغلب برای شکستگیهایی که جوش خوردن استخوان با تاخیر همراه است کمک کننده است.
درمان با مگنت:
این روش از میدانهای مغناطیسی برای بهبود ترمیم استخوان و کاهش درد استفاده میکند. این روش غیرتهاجمی است و پتانسیل زیادی برای بهبود فرآیند ترمیم استخوان و جوش خوردن استخوان دارد.
فوتوبیومودولاسیون (PBM)
لیزردرمانی از طول موجهای خاص نور برای تحریک فعالیت سلولی و تسریع جوش خوردن استخوان استفاده میکند. این درمان غیرتهاجمی با افزایش فعالیت استئوبلاستها و کاهش التهاب در محل شکستگی فراید جوش خوردن استخوان را تسریع میکند.
محرکهای استخوان قابل حمل
دستگاههای قابل حملی که میدانهای الکترومغناطیسی پالسی (PEMF) یا اولتراسوند پالسی با شدت کم (LIPUS) را تولید میکنند میتوانند برای تحریک بهبود جوش خوردگی استخوان استفاده شوند. این دستگاهها معمولاً روزانه استفاده میشوند و در تسریع فرآیند بهبود، به ویژه در عدم جوش خوردن استخوان و جوش خوردن تأخیری موثرند.
نانو تکنولوژی
نانو تکنولوژی شامل استفاده از نانو ذرات برای تحویل داروها، فاکتورهای رشد، ژنها یا مواد استخوان ساز به طور مستقیم به محل شکستگی یا داربست های استخوانی زیست تخمیر در محل شکستگی است. نانو ذرات بعد از ورود به محل شکستگی با آزاد سازی فاکتور های رشد میتواند به جوش خوردن استخوان کمک کند.
1. پپتیدهای سنتتیک
پپتیدهای سنتتیکی که فعالیت فاکتورهای رشد طبیعی را تقلید میکنند برای ترمیم استخوان در حال توسعه هستند. برای مثال، P-15 یک پپتید سنتتیک است که میتواند در جوش خوردن استخوان شکسته را بهبود بخشد.
2. فاکتورهای رشد
پروتئینهای مورفوژنتیک استخوان به ویژه BMP-2 و BMP-7، برای تحریک تشکیل استخوان استفاده میشوند. سایر فاکتورهای رشد مانند فاکتور رشد مشتق از پلاکت (PDGF) و فاکتور رشد اندوتلیال عروقی (VEGF) باعث رگزایی و استئوژنز میشوند.
3. بیوسرامیکهای پیشرفته:
مواد بیوسرامیکی مانند هیدروکسیآپاتیت یا شیشه فعال زیستی میتوانند به عنوان جایگزینهای پیوند استخوان استفاده شوند. این مواد به رشد استخوان کمک کرده و به تدریج با استخوان طبیعی ادغام میشوند.
4. سیستمهای تحویل هیدروژل:
هیدروژلها میتوانند عوامل رشد، سلولهای بنیادی یا داروها را مستقیماً به محل شکستگی تحویل دهند. این مواد میتوانند به طور مستمر و به مدت طولانی داروها را آزاد کنند و فرآیند جوش خوردن استخوان را تقویت کنند.
نتیجه گیری
در حالی که این درمانها و روشهای نوظهور برای جوش خوردن استخوان امیدوارکننده هستند، بسیاری از آنها هنوز در مرحله تحقیقاتی قرار دارند و ممکن است به طور گسترده در دسترس نباشند. مشاوره با متخصص طب فیزیکی برای انتخاب بهترین روش درمانی برای جوش خوردن استخوان کمک کننده است.
در مطب دکتر ارغوان مختاریان خدمات درمانی شاک ویو درمانی، مگنت درمانی، لیزر تراپی، درمان با سلولهای بنیادی و پی آر پی برای تسریع جوش خوردن استخوان ارایه میشود. شما میتوانید برای مشاوره با شماره 09134338830 تماس حاصل فرمایید.