خدمات باغبان

​​​​​​​ دکتر ارغوان مختاریان

متخصص طب فیزیکی و توانبخشی

اگر برنامه بلند مدت برای استفاده از تردمیل دارید یا سابقه بیماری خار پاشنه، آرتروز زانو، پیچ خوردگی مچ پا و سایر درگیری های عضلانی اسکلتی اندام تحتانی دارید دیگر کفش های کتانی یا ورزشی معمولی به کارتان نمی آید؛ هدف از انتخاب کفش مناسب کاهش فشار های وارده به پا و عملکرد بهتر هنگام دویدن است.

مهمترین فاکتور برای انتخاب کفش احساس راحتی شماست، انگار که کفش با پایتان یکی شده باشد.

بهترین زمان برای خرید کفش بعد از ظهر است چون پاها در طول روز در اثر فعالیت و یا نشستن طولانی متورم میشود و همین تورم جزئی روی سایز انتخابی کفش شما موثرست.

حتما کفش را با جوراب تست کنید و آن هم از همان نوعی که قرارست هنگام ورزش استفاده کنید.

فراموش نکنید که هر دو پا را تست کنید چون در بیشتر افراد پای راست و چپ از نظر سایز تفاوت اندکی‌ دارد.

ترجیحا به یک فروشگاه تخصصی ورزشی مراجعه کنید که فروشندگان اطلاعات خوبی از انواع کفش و نیاز های ورزشکاران داشته باشند.

دقت کنید که بین بلندترین انگشت پایتان تا انتهای کفش یک بند انگشت فاصله باشد و انگشتان پایتان در کفش راحت باشد به اصطلاح میگویند بتوانید با انگشتان پایتان داخل کفش پیانو بنوازید!

حتما با کفش چند دقیقه قدم بزنید و مطمئن شوید که برایتان مناسبست و به این امید اینکه کفش جا باز میکند و یا قالب گیری کنید، خرید نکنید.
​​​​​​​
 به وزن کفش توجه کنید، معمولا کفش های سبکتر دوام کمتری دارند ولی برای دوی سرعتی مناسبترند.

برای اینکه بتوانید به صورت تخصصی کفش خود را انتخاب کنید باید بتوانید به سوالات زیر پاسخ دهید:
ورزشکار حرفه ای هستید یا مبتدی؟
در فضای آزاد ورزش می کنید یا سر بسته؟
روی سطوح ناهموار میدوید یا در سالن تمرین میکنید؟
دویدن شما سرعتیست یا استقامتی؟
روزی چند کیلومتر میدوید یا پیاده روی می کنید؟
سابقه بیماری عضلانی اسکلتی خاصی دارید؟ ‌

جواب سوالات شما برای انتخاب کفش تعیین کننده است. خوب است بدانید که کفش مناسب دویدن با پیاده روی متفاوتست یا کفش بسکتبال با کفش تمرین باشگاه فرق دارد. برای همین اگر قرارست حرفه ای یا طولانی در رشته ورزشی خاصی فعالیت کنید بهترست کفش مخصوص همان رشته را استفاده کنید.
برای انتخاب کفش برای ورزشکاری که قرارست در مسابقه شرکت کند باید نکات ظریفی در نظر گرفت که از لحاظ قابلیت و قیمت به درد اکثریت جامعه نمی خورد.
کسی که در محیط سر بسته ورزش میکند بهترست رویه کفش با قابلیت تنفس داشته باشد ولی همین خصوصیت برای کسی که روی چمن میدود میتواند آزاردهنده و باعث کثیف شدن داخل کفش بشود. کف کفش کسی که روی تردمیل میدود یا محیط ناهموار از لحاظ استحکام و ماندگاری باید متفاوت باشد. کسی که دوی استقامتی تمرین میکند نیاز به کفش با دوام تری دارد و معمولا این کفش ها سنگینتر از کفش های سرعتی هستند و همینطور کسی که سابقه خار پاشنه یا آرتروز انگشت شست پا دارد نیازمند به کفش ورزشی با خصوصیات ویژه میباشد.
​​​

کفش مناسب دویدن

انتخاب کفش ورزشی بر اساس ساختار کفش

کف کفش:
کف کفش های اسپرت سه لایه دارد:
داخلی: کفی داخلی معمولا قابل تعویض است و اگر بخواهید میتوانید با کفی های اختصاصی مثل کفی های پیش ساخته صافی کف پا جایگزین کنید.

میانی: کفی میانی نقش بسیار مهمی در انتخاب کفش دارد. هر چقدر که این قسمت محکم و متراکم تر باشد کفش استحکام بیشتری دارد و البته سنگینتر است و برعکس هر چقدر نرم و منعطفتر باشد قابلیت کاشنینگ و ضربه گیری بیشتر و کفش سبکتر است. برای مشخص کردن این قابلیت از رنگ سفید - خاکستری استفاده میشود. رنگ سفید به معنای قابلیت ضربه گیری و انعطاف است و هر چه رنگ کفی خاکستری تر شود یعنی کفش مستحکمتر و حمایت بیشتری از پا میکند. 
در افرادی که کف پای صاف دارند باید کفی میان از قسمت داخلی و قوس پا حمایت کند و رنگ خاکستری داشته باشد.
​​​​​​​
‌خارجی: کفی خارجی با توجه به جنس و ساختارش و قابلیت استحکام و انعطافش برای دویدن روی سطوح مختلف متفاوت است​​​​​​​.

لایه های کفی کفش، کفی کفش، کفی طبی،کفش طبی، قوس پا، اسکن پا، اسکم سه بعدی، آشنایی با نحوه انتخاب کفش مناسب، انتخاب کفش ورزشی، انتخاب کفش مناسب دویدن، انتخاب کفش مناسب کودکان، انتخاب کفش پاشنه بلند، انتخاب کفش در صافی کف پا، آشنایی با اسکن کف پا و ساخت کفی طبی

قالب کفش:
​​​​قالب های کفش ورزشی نیز به سه دسته تقسیم میشوند:
خمیده: این قالب برای کفش های مسابقه دو سرعت بیشتر کاربرد دارد و نتیجه آن کفش سبک و کم مقاومت است.
‌نیمه خمیده: این قالب در بیشتر کفش های ورزشی استفاده میشود. ‌
‌صاف: این قالب باعث استحکام و حمایت از قوس پا شده و در نتیجه سنگینتر است و برای کسانی که کف پای صاف دارند مناسب است.​​​​​​​​​​​​​​

آشنایی ب ورزشی، انتا نحوه انتخاب کفش مناسب، انتخاب کفشخاب کفش مناسب دویدن، انتخاب کفش مناسب کودکان، انتخاب کفش پاشنه بلند، انتخاب کفش در صافی کف پا، آشنایی با اسکن کف پا و ساخت کفی طبی

ضربه گیری و ساپورت:
کفش های بدون ساپورت یا با حمایت اندک برای ورزشکاران مبتدی یا آماتور توصیه نمی شود. این کفش ها ممکنست ترجیح بعضی از دوندگان حرفه ای با بدن آماده و عضلات قوی باشد و در غیر این صورت برای افراد عادی آسیب رسانست. کفش با میزان کاشنینگ زیاد هم برای دویدن دلچسب نیست و حس طبیعی دویدن را مختل میکند و گاهی باعث عدم تعادل افراد مسن میشود، پس بهترین حالت برای افراد با قوس طبیعی پا کاشینینگ متوسط کفش است.​​​​​​​

پاشنه کفش:
منظور از پاشنه اختلاف ارتفاع لژ در قسمت میانی و تحتانی کفش می باشد.
​​​​​​​داشتن پاشنه کمک میکند که فشار از روی پاشنه برداشته شود و شانس آسیب هایی مثل خار پاشنه را کم میکند‌. بر اساس استایل دویدن فرد انتخاب پاشنه مناسب امکان پذیرست. افرادی که هنگام فرود اول پاشنه پا به زمین میرسد باید کفش ورزشی پاشنه دار بخرند ولی دوندگان حرفه ای که روی نوک پنجه میدوند و موقع فرود ضربه به پاشنه پا وارد نمیشود؛ کفش پاشنه دار برایشان دست و پا گیرست؛ برای این افراد کفش با لژ یکنواخت و بدون پاشنه یا پاشنه کوتاه توصیه میشود.

آشنایی با نحوه انتخاب کفش مناسب، انتخاب کفش ورزشی، انتخاب کفش مناسب دویدن، انتخاب کفش مناسب کودکان، انتخاب کفش پاشنه بلند، انتخاب کفش در صافی کف پا، آشنایی با اسکن کف پا و ساخت کفی طبی، لژ کفش، لژ مناسب، پاشنه استاندارد، پاشنه کفش طبی

خصوصیات کفش مناسب برای پا با قوس زیاد یا pes cavus

آرک ساپورت مناسب: افرادی که قوس که پایشان زیاد است به حمایت کافی از قوس پا در کفش نیاز دارند.

ضربه گیری کافی در کف کفش: افرادی که قوس پایشان زیاد است نمیتوانند به قدر کافی فشارهای وارد بر پا را جذب کنند و فشار به بافت نرم و مفاصل پا منتقل میشود بنابر این افراد به کفش با ضربه گیری بالا احتیاج دارند.
​​​​​​​
کفی قابل تعویض: از آنجا که قوس کف پای این افراد زیاد است ممکن است با کفی های معمول کفش احساس راحتی نداشته باشند بنابر این در صورت قابل تعویض بودن کفی می توانند کفی مناسب قوس پایشان تهیه کنند تا قوس کف پا پر بشود.

کفی نرم و با قابلیت کاشنینگ: بهتر است کفی داخل کفش این افراد نرم و با قابلیت ضربه گیر باشد.

کفش سبک: بهتر است کفش افراد با قوس زیاد کف پا سبک باشد و از پوشیدن کفش های سنگین پرهیز کنند.

کفش ساقدار: از آنجا که افراد با قوس زیاد کف پا مستعد آسیب به مچ و پیچ خوردگی پا هستند است بهتر است که کفش high top یا ساق دار بپوشند تا حمایت بیشتری از مچ پا به عمل آید.

فضای کافی جلوی کفش برای انگشتان پا: انگشتان افراد با قوس زیاد پا به علت فرم خاص پا مستعد ابتلا به بونیون (قوز شست) و انگشت چکشی می باشد و بنابراین جلوی کفش این افراد باید پهن و با عمق مناسب باشد باشد تا انگشتان پا تحت فشار قرار نگیرند.

چگونه کفش پاشنه بلند مناسب انتخاب کنیم؟

لابد دیگر میدانید که کفش پاشنه بلند چه مضراتی دارد از افزایش گودی کمر و فشار روی مهره های انتهایی کمر گرفته تا افزایش شانس پیچ خوردگی مچ پا، آسیب زانو، کوتاه شدن تاندون آشیل، فشار روی انگشتان و کف پا و ایجاد انواع دفورمیتی ها، خار پاشنه و ... اما از آنجا که با تمام این مضرات باز کفش پاشنه بلند حسابی نزد خانم ها طرفدار دارد بهتر است بدانید که موقع خرید به چه نکاتی توجه کنید. ‌
​​​​​​​
‌کفشی را انتخاب کنید که عرض و طول آن متناسب با پایتان باشد و نه پایتان داخل کفش لق بزند و نه تحت فشار باشد، سایز مناسب بسیار مهمتر از مدل دلخواه نامناسب است.

پاشنه های نازک و میخی را انتخاب نکنید، هر چه پاشنه پهنتر و ضخیمتر باشد کفش ثبات بیشتری دارد.

​​​​​​​دقت کنید که پاشنه کفش نه خیلی عقب باشد و نه به سمت مرکز متمایل باشد بلکه درست زیر پاشنه پایتان قرار گرفته باشد.
 ‌
کفشی انتخاب کنید که استرپ و بند روی پا و دور مچ داشته باشد تا از پای شما حمایت بهتری به عمل آید و شانس پیچ خوردگی مچ پا را کاهش دهد.
​​​​​​​
کفش جلو باریک و نوک‌ تیز که انگشتان پا را فشرده میکند، نخرید و به جای آن از کفش های جلو باز یا جلو گرد استفاده کنید.
‌
عمق قسمت جلوی کفش هم مهم است، در کفش های کم عمق فضای داخل کفش کم است و اجازه حرکت انگشتان داخل پا را نمیدهد.
 ‌
پاشنه کفش برای استفاده روزانه بیشتر از چهار سانتی متر نباشد و برای مهمانی و استفاده کوتاه مدت نهایتا از پاشنه هفت سانت استفاده کنید.
​​​​​​​بهتر است اگر میخواهید کفش هفت سانت بپوشید از مدل های لژ دار استفاده کنید برای مثال ارتفاع لژ سه سانت باشد و ارتفاع پاشنه چهار سانت و در نهایت ارتفاع کفش شما هفت سانت میشود که در این حالت فشار کمتری یه پا می آید و ثبات بهتری دارد.

‌کفش چرم طبیعی بخرید و دقت کنید داخل کفش‌ (هم کف و هم دیواره ها) لایه چرم داشته باشد تا پا کمتر اذیت شود؛ چرم طبیعی به راحتی با پا تطابق پیدا میکند و قابلیت تنفس دارد.
​​​​​​​​​​​​​​

پوشیدن کفش تنگ می تواند منجر به عوارض جانبی مختلف و مشکلات متنوعی در پاهای شما شود. در اینجا دکتر ارغوان مختاریان متخصص طب فیزیکی اصفهان برخی از عوارض رایج کفش تنگ را بررسی میکند:

درد پا: شایعترین عارضه کفش تنگ احساس درد و ناراحتی فوری در مناطق تحت فشار پا مانند انگشتان، کناره های پا و پاشنه است. همچنین کفش نامناسب با تحت فشار قرار دادن عضلات و مفاصل پا منجر به درد و ناراحتی می شود.
​​​​​​​
تحریک پوست: اصطکاک و فشار مداوم ناشی از کفش تنگ می تواند پوست را تحریک و باعث قرمزی، کبودی یا بثورات پوستی شود.

تاول: اصطکاک ناشی از مالش کفش های تنگ به پوست می تواند منجر به  ایجاد تاول یا ضایعات دردناک پر از مایع روی سطح پوست شود.

میخچه و پینه: فشار طولانی مدت ناشی از کفش می تواند منجر به تشکیل میخچه (مناطق کوچک و ضخیم پوست) و پینه (مناطق سفت و ضخیم پوست) روی پا شود.

فرو رفتن ناخن در گوشت: کفش هایی که به ناخن های پا فشار می آورند، می توانند خطر رشد نا به جا در شیار ناخن را افزایش و باعث درد و عفونت می شود. همچنین کفش‌ تنگ می‌توانند به ناخن‌های پا آسیب رسانده و باعث شکنندگی یا تغییر رنگ آن‌ها شوند.

زخم های فشاری: فشار مداوم بر روی نواحی خاصی از پا می تواند باعث ایجاد زخم های فشاری شود که بهبود آنها می تواند چالش برانگیز باشد.

عفونت های قارچی: کفش تنگ و عرق کرده محیطی ایده آل برای رشد قارچ ایجاد می کند که به طور بالقوه منجر به شرایطی مانند پای ورزشکاران می شود.

بونیون: کفش‌ تنگ، به‌ ویژه آن‌هایی که پنجه باریک دارند، می‌توانند به ایجاد یا بدتر شدن بونیون‌ها، که برآمدگی‌های استخوانی دردناکی در  انگشت شست پا هستند، کمک کنند.
​​​​​​​​​​​​​​
ناهنجاری های اسکلتی: کفش‌ تنگ ممکن است انگشتان پا را در موقعیتی غیرطبیعی قرار دهد که در دراز مدت منجر به ایجاد شرایطی مانند انگشتان چکشی می‌شود (خمیدگی انگشتان پا).
 
کاهش گردش خون: کفش تنگ می تواند جریان خون را در پاها محدود کرده و منجر به بی حسی، سوزن سوزن شدن یا سردی انگشتان و پاها شود.

فشرده سازی اعصاب: کفش تنگ می تواند اعصاب پا را تحت فشار قرار داده و منجر به بیماری هایی مانند مورتون نوروما شود که با درد، سوزش و بی حسی بین انگشتان پا مشخص می شود.

کاهش تعادل: کفش های نامناسب می توانند بر تعادل و ثبات شما تأثیر گذاشته و احتمال زمین خوردن شما را افزایش دهند.

تورم: کفش‌ تنگ می‌تواند جریان برگشتی خون را محدود کرده و منجر به تورم پاها شود.

برای جلوگیری از این عوارض جانبی کفش تنگ اولویت دادن به راحتی و اندازه مناسب هنگام انتخاب کفش ضروری است.
​​​​​​​

​عوارض کفش تنگ و نامناسب